۱۳۸۸ مرداد ۱۶, جمعه

به کانون نویسندگان ایران( در تبعید )


رحمان کریمی


دوستان و یاران قدیم همیشه آشنا و اعضای جوان امروز

با گرمترین سلام ها اطلاعیه شما نشان داد که در بزنگاه های حساس و سخت تحمیلی و بی انصاف دنیای سیاست و اقتصاد با مضمون فی المثل بانک جهانی با نظم نوین ضعیف کش خود ؛ همچنان برسر معیارهای انسانی استوار و پایمردید . من از استعفای سرگشاده خود در گذشته از این کانون همانقدر شرمنده نیستم که امروز خاک پای شمایان را به دلیل یک موضعگیری ملی و بشری توتیای چشم خود کنم و روی نازنین تک تک شما را ببوسم . من هوادار مقاومت در برابر بی عدالتی ها و تجاوزات به حریم انسانی هستم به ویژه به حریم مألوف و مأنوس ملی خود . دعوا و اختلاف برسر کس و کسانی نیست . ما باید فرزند موقعیت های زمان خود باشیم .

ارسال به: Balatarin :: Donbaleh :: Twitter :: Facebook :: Greader :: Addthis to other :: Subscribe to Feed

0 نظرات: