۱۳۹۳ اسفند ۳, یکشنبه

هشـت ســخـن فــراز



                                      هشت سخن افزار کوتاه
                                                                                           رحمان کریمی

                              ــ 1 ــ 
پرورده اندوه وطن ، این دل خسته
بر هر بَر و بومش ، با بال شکسته
گر ما نتوانستیم پرواز کنیم چندان
مرغان فدا هستند ، در اوج نشسته

                   ــ 2 ــ
بر زخم دلم ، خون جگر می ریزد
از هر رگ من ، سیلابه توفان خیزد
ما نه آنیم که چون پیر شدیم ، مرده شویم
هر سلول تن ما ، شور شباب می بیزد

                   ــ 3 ــ
صفای با صفایان باد جانا
وفای با وفایان باد جانا
تو بگذر با کاروان از تنگه و کوه
که بد نامی برای رسواییان باد جانا

                  ــ 4 ــ
گر عالم مجنون چنین است ، چنینیم
گر عاقلان اینند ، ما نه اینیم
در کوه و بیابان بزنیم نعره و فریاد
ما اهل جنونیم و جنونیم و جنونیم

                ــ 5 ــ
نومید مشو هرگز از تیغ و میغ و جیغ
خورشید بلند مأوا ، بالش نشکسته
این گرگ فرومایه کافتاده به خونخواری
بنگر که چه سان امروز راه نفسش بسته

                ــ 6 ــ
در آذرخش رزمگاه تنگ تو
ای اشرفی ، ای مجاهد خلق !
طلوع پایدار شرف می بینم
ایمان و آرمان و رهایی خلق تو را
بگذار تا بسوزند به حقد و کین خویش
« با شرف ها » ی نو شاغل وزارتی

               ــ 7 ــ
در نقش خیانت ، مجوی رنگ صداقت
خائن ز شرافت چنان گشته تهیدست
که ش سرمایه نمانده ست
بجز گنج وقاحت .

              ــ 8 ــ
اغیار اگر فهم نکنند گفتهٌ ما را
بر خاطر ما گرد ملالی ننشسته
گر سینهٌ عشاق بسوزد که عجب نیست
وقتی که وطن هست به غرقاب گـُجسته
                                                        یازدهم  فوریه 2015  

ارسال به: Balatarin :: Donbaleh :: Twitter :: Facebook :: Greader :: Addthis to other :: Subscribe to Feed