نقش و اثرات ملی/جهانی گردهمایی سالانه مقاومت ایران در ویلپنت پاریس- قسمت دوم

                                                             رحمان کریمی

بازیار پیر

                                                                                    

بر پلوار کشتزاران سوخته
می گذرد بازیار پیر
در چشم او جهان
همه سبزگاه مرده یی.
در گرگ و میش خاطر بیدار خسته اش
اما
می پیچد این صدا:
ما این زمین را
دگر باره
شخم خواهیم زد.

                                                               رحمان کریمی 

روال معمول این بود که شماره 4 سلسله نوشتار «روانشناختی خیانت مبتنی بر زیرساخت فردی و تأثیرات اجتماعی و تاریخی» را ادامه می دادیم اما بنا به «اهم فی الاهم» اجالتا کنار گذاشته شد برای عنوان فوق که این روزها داغ ترین داغ هاست.

خواننده عزیز می تواند از صفت عالی داغ ترین بگذرد و روی موصوف « داغ » متمرکز شود که دو معنی را در خود مستتر دارد. یکی که همان گرم متداول باشد و معنی دیگر عین داغ سر دل است. چند روزی ست که نگارنده و فرشته مات و مبهوت مثل شما و تمامی انسان های آگاه دیگر، مجذوب و طلسم شده اخبار عراق هستیم!. هر خبری از هر کانال استعماری که می شنویم کاملا منطبق با کانال های ارتجاع های حاکم است. در صفحه شطرنج طرفین صدیق و راستگو!! نبردی سرنوشت ساز است میان اسلام تروریست و هیولای آدمخوار داعش و اسلام دموکرات، مردم دوست و مصلح و مظلوم مالکی و ارباب صالح تر و مظلوم ترش در تهران!. در این صحنه هیچ اثری نه از مردم عراق است و نه تشکل ها و عشایر و کردهای عراق. در اینجا که ما هستیم، کانال های خبری هیچ اشاره یی به تظاهرات و تحصن های حق طلبانه مردم و عشایر در حدود بیست شهر عراق نداشته و ندارند حتا وقتی شبه نظامیان مالکی و خامنه یی در میان یا در کنار آن تجمعات بزرگ اعتراضی بمب منفجر می کردند و تلفات می گرفتند. از زمانی که عشایر و نهادهای آزادیخواه و بخش اعظمی از مردم ستمدیده عراق بناچار دست به اسلحه بردند، باز هم خبری ندادند و ما آدم های ناوارد به سیاست! در این حیرت که چرا؟ سر و کله نتراشیده و نخراشیده مخوف « داعش » که در سلسله اخبار بهم پیوسته این چند روزه پیدا شد ، فهمیدیم که چرا و فهمیدیم که چقدر از قافله سیاست های فوق و ضد بشری استعمار و ارتجاع عقب افتاده ایم!. در تداول عوام از قدیم گفته اند که عقد دختر عمو با پسر عمو در آسمان ها بسته شده است. در این سال ها که آسمان با سفینه ها و ماهواره های تجسسی و جاسوسی و معابر موشکی و جنگ ستارگان از دسترس هر دختر عمو و پسر عمویی خارج شده است و گویا در آن بالا بالاها از خدا هم خبری نیست، نگارنده با الهامات قلبی مطمئن است که عقد ارتجاع با استعمار بی برو برگرد در چاه های نفت ، منابع دیگر زیر زمینی و رو زمینی و ثروت های ملی و موقعیت های حساس ژئوپلیتیکی بسته بوده و هست و اگر خلقی بیدار بر نخیزد تا رشته های شوم این پیوند نافرخنده را از هم بگسلاند، همچنان بر قرار خواهد ماند. نگارنده یک هوادار سازمان مجاهدین خلق هستم و غیر تشکیلاتی، بنابراین حق دارم نظرم را بگویم که چیزی بنام سیاست مسامحه و مماشات را نمی شناسم . مماشات زمانی معنی می دهد که یک طرف زورش به طرف دیگر نرسد و بنا گزیر، کجدار و مریز ، وقت را بگذراند. استعمار به ارتجاع بعنوان متحد خود نگاه می کند. بر اساس استراتژی پنهان استعمار، هر اندازه

نقش و تاثیرات ملی و جهانی گردهمایی مقاومت ایران در ویلپنت فرانسه- قسمت اول

                                               رحمان کریمی

جار ولایت مرگ

                                                                          

ازدحام همآغوشان مرگ

سایه های مسلح ترسوی ترس آور

در خیابان های معترض شهر

پرسه می زنند.

کهنه کاران مبتذل بی عشق زیستن

در میادین روزهای بی رونق

پاکیزه از هر پرسش و پاسخ جهان

متاع ولایت مرگ را

جار می زنند

اگر با مجاهدین خلق یکی شویم

به اهریمنان مجال مده

اگر که از اهوراییان دورانی

اگر افروخته شمع های پراکنده اعتراض را

                               خســـروانـی

                                                           رحمان کریمی 

چندان به طرب

چو حلاج به سر دار برفتی

کز دار جهان ، دارزنان را

به صد سُخره گرفتی .

این رسم وفاداری عاشق بوَد آری

ای خسرو خوبان !

تا قلهٌ عشق ، نعره زنان رفتی و

جان دادی و جاوید بماندی .

                                           11 خرداد 1393