چون که برخیزی ،
افق در پیش است
رحمان کریمی
خونمردگی این آسمان
از سترونی
کدامین مادر است .
آنانکه
برای سربلندی آن خاک عزیز
به خدای
گونه بخشنده رفتند
هر قطره
از خون نجیب شان
مشعلی ست
فرا راه این تنگنای ناباور .
نخل هایی
هستند که حلاوت حیات پربارشان را
به خوشه
چینانی می بخشند
که برزیگر مزارع فردایند .
برخیز و
زمین غصب شده را آزاد کن
آبیاری کن
سوختگان را با پیاله یی چون دریا .
چه شگفت
انگیز است قوس و قزحی
که کمانه
کرده است از گلزار « خاوران »
برآسمان
شما .
اگر شب
پرست نیستی ای همیشه شب زده
این بسته
دریچه را بگشا .
چون که
برخیزی
افق
در پیش
است .
0 نظرات:
ارسال یک نظر