صدای من به تو نمی رسد ، به دشمنان تو چرا

 یک گزاره سخن

             صدای من به تو نمی رسد ، به دشمنان تو چرا

                                                                رحمان کریمی

ایران !

صدای من به تو نمی رسد

اما به دشمنان تو چرا

باید قهرمان اشرفی بود ، مجاهد خلق

تا طنین صدایش بپیچد در گنبد دوّار

بلرزاند ارکان هر که دشمن را

پاره کند چُرت سازشکاران و سهل انگاران را .

ایران !

« الف. بامداد »* شاعر بزرگ محرومت گفت :

« رستم از شاهنومه رفت »**

رستم از شاهنامه نرفت و نمی رود تا به ابد

اما دریغا که امروزه

بسی رستم های فروتنت را بردار کردند 

یلان دلاور بی نظیرت را

به زندان ها ، شکنجه کردند

صدای شاهنامه خوانان در نیامد، هرگز

حقا که شاه تو ، شیخ بود و

شیخ تو ، شاه .

ایران !

اینک سر کردهٌ خود کرده دشمنان تو

چلیده و چپیده در اندرون

از هراس مقاومان اهورایی

دست بلند دعا دارد

به درگاه خدای خود ، اهریمن

تا فرو نریزد درهم

بارگاه بخت النصری اش

به گناه ننگ و نفرت و غرور

آلوده به عذاب و درد و شکنج ملتی

و چه ملت های دیگر.

ایران !

ما می رویم و تو می مانی به جاودان

اما ما را پرسشی ست :

بودن به خفت و رفتن به افتخار

کدامین است در مسلک و مرام تو ؟

·       نام مستعار زنده یاد احمد شاملو

·       سطری از شعر « دخترای ننه دریا » از شاملو

                                      19 سپتامبر 2017