شعر زیر درسال ۱۳۸۲ سروده و چاپ شده است
تکرار آن به مناسبت جو عمومی سیاسی خالی از  ضرورت نیست..

                             رحمان کریمی

کبـــوتر  صـــلح !      

کبوتر صلح
از بام  دروغ   ، برنمی خیـزد
و بر بام های  رسوا ، نمی نشیند .

کبوتر صلح
نامه رسان هیچ صیـّادی نمی شود
و شاخهً گران زیتون را
ارزانی برزیگران مرگ نمی کند .

رحمان کریمی


مطالعه مقاله دوست خوب وآگاهمان دکتر سینا دشتی موجب شد که برای خواندن نوشته مورد بحثش به سراغ سایت « میهن » (؟!) علی کشتگر معلوم الحال بروم . بی هیچ مبالغه از خواندن آن تهوع متعفن سرم سنگین و به دوار افتاد از روزگار ارتجاع و استعمارزده کنونی . نه ارتجاع پدیده یی جدید است ونه استعمار اما بدینگونه که ما سی وسه سال است ، شاهد ودرگیر آنیم ؛ حقیقتاً بی سابقه است . جدا ازمجاهدین خلق واشرفیان قهرمان ، آن نوشته را که امضای « فرهاد مرادی » بالای آن داشت ؛ تحفه نطنز کم سابقه یی دیدم . طرف فقط گلاویز مسعود وسازمان مجاهدین خلق واشرفیان نشده است بلکه زیرآب هرنوع مبارزه جدی را یکجا زده است. اگروزارت بدنام اطلاعات آخوندی بخواست رسماً مجاهدین ومبارزه را نفی و رد کند ، بهترازاین نمی توانست . معاندان وبخشی از قشریون می گویند که مجاهدین ، عناصری ناراحت هستند که جا وبی جا با همه طرف می شوند وحرف منطق را با برچسب زدن پاسخ می دهند ! . اگر خوش انصاف ریگ درکفش نداشته یی هست ، برود وآن مانیفست !! سیاسی را بخواند و قضاوت کند . بطورعلن بگویم که دلم می خواست نویسنده را مزدور وزارت اطلاعات رژیم عنوان دهم اما دیدم هم پای مجاهدین درمیان است وهم این آدم ، خود حقیرترو فروریخته تر ازهر مزدوری ست . فرهاد مرادی ( اگرنام مستعارنباشد ) که به مراد دل ملا فاشیست های دینی حاکم ، سرقلم رفته است ، چنین شروع می کند که : « زمانی که مسعود رجوی درابتدای تابستان ۱۳۶۵ رفتن به خاک عراق ودوستی با دیکتاتوری چون صدام حسین را با گفتن جمله مضحک و به ظاهرانقلابی « می روم تا برافرازم آتش ها درکوهستان ها ! » توجیه کرد ، درحقیقت سه کار را هم – زمان انجام داد . اول آن – که تصویرخودش را به عنوان یک خرده بورژوای ناکام و شکست خورده ودرعین حال مستبد قاب کرد وبر دیوار تاریخ معاصرایران کوبید. دوم برای سازمانی چون مجاهدین خلق و اعضایش سرنوشتی تراژیک رقم زد و سوم آن – که شورای ملی مقاومت را ازمحتوا تهی کرد » . 

به مناسبت هفتادوپنجمین سالگرد تولد نویسنده مبارز و شاعر متعهد ، آقای رحمان کریمی تقدیم حضور ایشان می گردد.


گرامی باد عمری که به مبارزه گذشت.

زهره محسنی پور