عشـــــــق و حـقیـقـت

                               عشق و حقیقت

                                                                                رحمان کریمی

حالت عشق همانا چو یکی جان خراب است

دیوانه ترین مست که مغروق شراب است

یا پیر دل افروخته تر از آتش و تـُندر

گویی که هنوزش در ایام شباب است

دلخسته نباشیم ز ناسازی ایام جفاکار

هر سوخته دلی بینی در رنج و عذاب است

از صافی دل چون گذری پاک و مصفا

هر وسوسه ی نام و جاه عین سراب است

گلگونی آفاق وطن از رنگ شفق نیست

بل خون شهیدان فرو ریخته به رخسار شهاب است

دلخوشِ غفلت و جنجالی ایام مشو ای جاهل !

جای هر مسروقه ی مصنوعه بر بام خراب است

درویش صفت گر که بمانیم به اندیشه ی صادق

اندیشه خودش ، خوب ترین پیش جناب است

این خصم دغلکار که امروزه بتابد به تباهی

بر موج خروشان زمان عین حباب است

آموخته است رحمان از فطرت خود عمری

اما ، آموزه ی پاکان لیبرتی ، همان حکمت ناب است  

                                                 18 نوامبر 2014