چندانکه گلوله ها از شدت رسوایی ها

آرام می گیرند در کمینگاه قاتلان

رگبار دروغ ها نشانه می روند .

گلستان بردوشان را خانه بدوش کنید

این باغبانان فصل فردایان

هریک در عبور خود ساقه یی که بنشاند

جنگل سبز آیندگان خواهد شد .

اگر « با شرف های » جهان نبودند با شما

به صد حیله و دغل

اگر مَشـَنگ نمی کردند حتا اهل خویش را

ای برزیگران مرگ و انحطاط و جهل و خدعه ها

گورتان برای خلق ما در دسترس بود .

حالیا

چندان بمانید در ننگ و رسوایی و هراس

تا باتلاق ها و لجنزارهای فرداهم

عفن لاشه هایتان را پس زند

به انزجار و اعتراض .

21 آپریل 2011

ارسال به: :: :: :: :: :: ::

نوشته های رحمان کریمی