تقدیم به حمید اسدیان ( کاظم مصطفوی ) شاعر   

توانای مقاومت و شعر پیشرو امروز ایران

                                 به شرابخانهٌ یاران ما بیا !

                                                                                 رحمان کریمی

به شرابخانهٌ یاران ما بیا !

کاینجا طعم گس و بوی سُکر آن

جام زهری ست به کام ناکسان .

اگر اهل دل و اصیل شناس بودند

این نانوشیده جرعه یی ز حق

چنین مست و خوش خیال و بی خیال

در جستجوی نام و جاه

بدنام هرزه گی های آز خود

نمی شدند .

دل نمی بستند به ایلغار ملایان

برآمده از جهل و توطئه

( تموچیان تیمچه های تجارت زشت ) .

ای شاعر شرابخانهٌ شهادت تاریخ

غمگسار غم های بی کسان

غریو پر غوغای مجمع الجزایر فدا

جهان را گرفته است

سهم و درک تو و شاعران اشرفی

در پیش است

در فهم بی بغض و کین

فردایان .

           

 

                 مردم ایران خواسته های مبرم دیگری هم دارند

                                                                                            رحمان کریمی

   آقای ترامپ رییس جمهور ایالات متحده آمریکا در سخنرانی تاریخی اخیر خود ، صرف نظر از برجام ؛ ماهیت و عملکرد و تقلبات رژیم ملا – پاسدار فاشیستی حاکم و غاصب ایران را که در طول حیات شوم و فاجعه بارشان جز از جانب رهبران مقاومت سابقه نداشته است چنان در انظار جهانی تکاند که واقعا دل پرخون مردم ایران را خنک کرد. و این صرفا نه یک برخورد قاطع سیاسی که نمودار شهامت اخلاقی هم بود . خاصه اگر در نظر بگیریم که تا چه حد و تا چه سوی آقای ترامپ زیر فشار بوده است برای تأیید پایبندی رژیم به برجام و برجا ماندن برجام . این به جای خود نیکو و در خور تحسین ملل محروم . اما برای ایران زجر و ستم کشیده ، کافی نیست . چرا ؟ چون مسئله صرفا محدود و مختوم به برجام نمی شود . ملت ایران خواسته های برحقی دارد که نباید نسبت به آنها ، بی اعتنا بود . ما ایرانیان ضرب المثلی داریم که گویا و در خور توجه است : « کار را که کرد ، آنکه تمام کرد » . من به سهم خود مهمترین خواسته ها را فهرست می کنم :

1 ــ نیروی پیشتاز مقاومت مردم ایران یعنی سازمان مجاهدین خلق با ارتش آزادیبخش و شورای ملی مقاومت به شهادت اسناد و مدارک و کلا روند سیاسی ایران ، با پرداخت بیشترین بها از جان و مال و انرژی و صرف وقت و میزان مقابله با رژیم ، امروز این حق را دارد که از جانب دولت آمریکا به رسمیت شناخته شود که در صورت تحقق ، سنگین ترین و کاری ترین ضربه به بی وطنان حاکم بر ایران وارد خواهد شد . آقای ترامپ باید واقف بر این نکته باشند که چنان ضربه یی ، واقعا برای رژیم مرگبارتر از هر اقدام دیگر است . آخر مردم به جان آمده ایران تکیه گاه دیگری ندارند . هر چه هست حرف است و جدال برسر حرف ها و ادعا ها .

 2 ــ جنبش دادخواهی مردم ایران ، جهانی شده است . از منظر انسانی و نه تجارتی ، فاجعه یی بوده است که هر صاحب وجدانی را آرام نمی گذارد . هر کلمه و سطر آن مالامال از خون های به ناحق ریخته و آه و اشک مادران و پدران داغدار است . شجاعت اخلاقی آقای ترامپ به ما این امید را می دهد که این پرونده در دستور کار دولت آمریکا قرار گیرد و راه به دیوان بین المللی ببرد . ما که نمی توانیم از کارگزاران سیاسی بنگاه های بزرگ تجارتی انتظار داشته باشیم .

 3 ــ از صدقه سر سیاست سازشکارانه توأم با معاملات کلان سودآور قدرت های جهانی ، رژیم تبهکار فرصت را از دست نداد و تا توانست با هجوم و موشک و شبیخون از رشیدترین ، نجیب ترین و جانبازترین فرزندان ایران زمین یعنی ارتش آزادیبخش ؛ قربانی گرفت و به اطمینان آن قدرت ها و سکوتشان « کی بود کی بود من نبودم » درآورد . مردم ایران می خواهند که به این پرونده هم  رسیدگی جدی شود و ضمنا اموال منقول و غیرمنقول به غارت رفته به صاحبانشان بازگردانده شود .

البته این چند مورد از فوری ترین خواسته های برحق ملت ایران است وگرنه خواسته ها بیش از اینهاست .

   

تقدیم به مجاهدان و مبارزان راه آزادی

                     در فِراق و فَراغ آزادی

                                                                 رحمان کریمی

اندر سرشت و سرنوشت ما نبود

که یک روز بی خیال او

زندگی را به راحتی بسر کنیم .

عصب فرسود و دل سوخت و جگر کباب شد

و نیامد او .

با سوختن خود ساختیم

با حاکمان ظلم و جور نساختیم هرگز

( از بزرگ تا کوچکشان ) .

این ساحل نشینی امن هم دوای ما نشد

ایران که می جوشد در رنج و فقر و عصیان هرروزه

دیگر چه جای امن ، برای ما .

سال های سال است که اشک ما گم کرده راه

بر سینه و دل و جان و دامن فراخ حوصله می ریزد

خونابه می شود ، مواج و معترض

آه چه نازنین گل های نوشکفته یی که

لگدمال دلمردگان شرور پوسیده اندیش شدند .

اینک

له شده گلبرگی از آن گلزارهای عاشقی

درخت تناوری شده است

بر راه خونین فرش حرامیان بُستان ها .

حالیا که سایه این پیر

ایستاده در ویرانهٌ شباهنگام

برای پرواز بی برگشت

یاران بدانید که او در دروازه سحر

به قصد سپیده دم در کار عزیمت است

گوش فرا دهید !

به غریو خلق عاصی ما در شهرهای وطن .

عزیزان من ، یاران نازنین !

فردا که رسید آن کیمیای دیر آشنا

( آن نوشداروی بعد ما ) چه باک

کام شما و فاتحان شیرین باد .

آری آری

به فردای فرخنده و سرفرازتان

اگر مرغ پیری بر شاخه یی

به اشتیاق تماشا دیدید

خاطر منتظر شهیدان و رفتگان را

با بوسه های شور انگیز از هم

شادمان کنید ! .  

          سپتامبر 2017