ای گوهران بی بدیل اشرفی ، ای مجاهدین خلق !

رحمان کریمی

هماره

زهرابه یی که میهنم را مسموم کرده است

در مدار غربتی که انتظار نبود

روزهای مرا ، بی تاب می کند .

چگونه شیرین و شاداب بگذرم

که سرزمین مادری ام

در عذاب لحظه های رنج وهراس

روزنی می جوید « هوای تازه » * را .

ادامه مطلب