در کشتـزاران عصـر

                                                          رحمان کریمی

در کشتزاران عصر

سایه های ویران شامگاهی

بُریده های مانده از آفتاب نیمروزی را

به زنگاره می گیرند .

کبوتران عاشق

از عرشهٌ شناور پرواز

بزیر می آیند

و آخرین رمق آفتاب را

نوک می زنند .

و من

به پرندگانی می اندیشم

که هنوز

در ظلمت های بایر میهنم

به جستجوی دانه اند .