ای روز وصال خلق ، شتاب کن شتاب !
ای روز وصال خلق ، شتاب کن شتاب
آشنای من مباش
که خود ، آشنای نا آشنایان بی آشیانه ام
تهیدستان باغ داغ های جانگداز
گلگشت جگر سوختگان میهنم ایران.
مرا صدا مکن
که خود صدای گنگ ناشنیده ام
به میهنت نگاه کن
که قتلگاه چه بسیار صداها شد.
آه
بر خاک خیمه گاه ملعونان
چه کجاوه ها افتاده
چه پاهای پر آبله و چه واژگان تیر خورده
چه لیلی ها و چه مجنون ها
با گیسوی پریشان در بادهای بادیه
خفته اند در بستر ابدیت شرف
آری خفته اند تا معنی دهند
عشق و اراده انسان ناب را .
مرا جستجو مکن که هیچ هیچم
بیرون بکش اندر میان ازدحام پوچ
پیکر خونین حقیقت را
ای روز وصال خلق
شتاب کن ، شتاب !
0 نظرات:
ارسال یک نظر